درمان تیکهای عصبی
درمان تیکهای عصبی
پرش ناگهانی، غیرارادی، سریع، تکراری و متناوب یک عضله ریشه در مشکلات عصبی دارد که ممکن است در یک یا چند دسته از عضلات بدن ظاهرشود.
تیک ممکن است به شکلهای گوناگونی مانند کشیدن انگشت، حرکت غیرارادی پا، دست یا شانه باشد.
در بعضی موارد حرکاتی غیرارادی در چهره شخص اتفاق میافتد که ممکن است دیگران به آن حرکت بخندند بدون اینکه بدانند این واکنش منجر به تداوم تیک عصبی در فرد میشود.
به گفتهی روانشناسان تیک عصبی بیشتر در سر، صورت و گردن ظاهر میشود. شایع ترین نوع تیک عصبی پرش پلک چشم است که ممکن است تنها خود فرد آن پرش را احساس کند و دیگران متوجه آن نشوند.
تیک نشانه ناراحتی عصبی و نوعی تخلیه روانی میباشد.
خستگی زیاد، کمبود کلسیم و استرس از عوامل عمده برای پرش ظریف عضلهی صورت است.
استرس علاوه بر تیک باعث اختلالات جسمی از جمله ضربان قلب، احساس دردهای استخوانی، اختلال در تنفس و گوارش میشود.
بین ۵ تا ۲۵ درصد از کودکان در سن مدرسه نوعی از تیک را تجربه میکنند که نیازی به درمان ندارد و خود به خود بهبود مییابد.
در هنگام فشار روانی تیک افزایش یافته، در هنگام فعالیتهای ارادی و تمرکز فکری کمتر شده و در هنگام خواب از بین میرود.
اگر کودک شما درگیر تیک شده است آن را نادیده گرفته و کودک خود را سرزنش یا تنبیه نکنید.
برای پیشگیری از اینکه این عمل تبدیل به عادت شود با تمرین کردن روشهای پیشگیرانه به کودک خود کمک کنید.
اگر تیک بیش از ۱۲ ماه ادامه داشت تیک مزمن است و تیک مزمن پایدار و اغلب انقباض ماهیچه در آن شدید و بیش از حد است.
تیکها به صورت حملههای دورهای است و ممکن است برای هفتهها یا ماهها محو شده و مجدد ظاهر شود.
تیک عصبی ممکن است در هر سنی پدیدار شود ولی معمولا در کودکی شروع میشود که در اکثر موارد نیازی به درمان نیست.
روش درمان تیک :
هدف از درمان تیک قطع کامل آن نمیباشد چون ممکن است چنبن شرایطی عملی نباشد. هدف از این درمان این است که فرد با وجود چنین حرکاتی زندگی نرمالی داشته باشد، احساس ناراحتی نکند و زندگی فرد مختل نشود.
روان درمانی علاوه بر دارو درمانی دارای اهمیت زیادی است که به این معناست که فرد و خانوادهاش باید آموزش لازم را ببینند تا مشکل به حداقل برسد.
اگر فرد تیکی خفیف دارد که در کارش اختلالی ایجاد نمیکند باید مراقب باشد تا در صورت شدت یافتن درمان را آغاز کند.
دیدگاه خود را ثبت کنید
آیا می خواهید به گفتگو بپیوندید؟مشارکت