در ایام قدیم دختر و پسر پس از عقد با فاصله بین ۲ هفته تا نهایت ۳ ماه زندگی مشترک خود را شروع میکردند.اما در حال این فاصله به سه سال هم میرسد که در اغلب این موارد زندگی آن ها به سرانجام نمیرسد و از یکدیگر در همان دوران عقد جدا میشوند.

اینکه چه مدتی بین فاصله عقد و عروسی فاصله بیافتد به توافق طرفین و فرهنگ و رسوم نیز بستگی دارد. این مدت از یک ماه تا سه سال بنا بر آداب و شرایط زوجین و خانواده ها متغیر است. طولانی شدن فاصله عقد تا عروسی از یک سال به دوسال و بیشتر ، علاوه بر اینکه صبر زوجین را کاهش میدهد ،باعث میشود خانواده ها نیز درزندگی آن ها دخالت نمایند؛ خانواده پسر توقع دارند پس از این مدت خانواده دختر جهاز سنگینی را بدهند و خانواده دختر نیز متناسب با جهاز زیادشان تقاضای یک خانه بزرگ و مجلل را میدهند.
شرایط اقتصادی امروز علاوه بر نظرات خانواده ها عاملی برای تعیین حد فاصل بین عقد تا عروسی شده است. بالا بودن نرخ زندگی باعث شده افرادی که میخواهند زودتر زندگیشان را شروع کنند هم نیاز به فاصله زیادی داشته باشند.از سوی دیگر خانواده ها میخواهند که زندگی فرزندانشان بدون کم و کسری شروع شود و به همین دلیل موجب طولانی شدن زمان عقد میشود حال آنکه خود زوجین تمایلی به این کار ندارند و میخواهند هرچه زودتر تمامی مراحل طی شود و زندگیشان را آغاز نمایند. اما اینکه چه فاصله ای بین عقد تا عروسی مناسب است تا زوجین و خانواده ها با یکدیگر در روابط دچار مشکل نشوند، موضوع بحثی است که ما در ادامه به آن خواهیم پرداخت.

فاصله ی ۶ تا ۱۲ ماه
دکتر مرضیه مشتاقی، عضو انستیتو روانکاوی ایران معتقد است: بهترین فاصله زمانی برای زوجین بین ۶ ماه تا ۱۲ ماه است.وی از دوران عقد با عنوان شناخت یاد میکند اما این دوران در زمان نامزدی با محدودیت بیشتری نیز عملی بود
وی می گوید: فاصله ۶ تا ۱۲ ماه از زمان آشنایی شروع می شود و در واقع برای شناخت قبل از عقد ۴ ماه زمان لازم است چرا که در دو هفته ی اول آشنایی طرفین سعی در جلوه دادن نکات مثبت یکدیگر دارند و تلاش می کنند خود را به خوبی جلوه دهند اما بعد از گذشت چهار ماه تا حدی افراد خود واقعیشان را نشان می دهند.

فاصله ۹ تا ۱۲ ماه
دکتر پرویز رزاقی روانشناس بهترین فاصله ی عقد تا عروسی را ۹ تا ۱۲ ماه می داند و می گوید: در مدت ۹ ماه، شناختی نسبتا کامل در بین زوجین انجام میشود و در صورتی که بیش از این مدت طول بکشد ،باعث دلزدگی آن ها میشود.

فلسفه ی فاصله ی عقد و عروسی چیست؟
در مورد فاصله زمانی مناسب فواصل متفاوتی ذکر شده است؛ محمد شجاعی مشاوره خانواده به فسلفه ی فاصله بین زمان عقد و عروسی اشاره می کند می گوید: از نظر اسلام زندگی زناشویی از زمان خوانده شدن خطبه ی عقد آغاز می شود اما دوران عقد را می توان بهترین فرصت شناخت دانست. در واقع اولین و مهمترین فایده ی فاصله ی عقد و عروسی شناخت طرفین از یکدیگر است که در این زمان دختر و پسر می توانند به هنجارها، آداب و رسوم و اخلاق خانواده طرف مقابل پی ببرند. آشنایی و شناخت در دروان عقد به دختر و پسر فرصت می دهد تا آنان خودشان را برای زندگی آینده آماده کنند و به تفاهم با یکدیگر برسند. علاوه بر این در این مدت زمانی دخنر و سر میتوانند نقاط ضعف و قدرت خود را بررسی نمایند و به برطرف نمودن این مشکلات اقدام نمایند.

شجاعی ضمن تاکید به اهمیت دوران عقد می گوید: در دوران عقد، دختر و پسر از هر جهت باید خود را برای زندگی آینده آماده کنند چنانچه تجربه ثابت کرده است که خودسازی در دوران عقد بسیار آسانتر از بعد آن است. عروس و داماد فرصت می کنند زندگی مستقلی را چه از نظر تربیتی و چه از نظر اقتصادی پایه ریزی کنند؛ همچنین فنون و شیوه های همسرداری را یاد بگیرند.

همچنین فایده ی دیگری که فاصله ی بین دوران عقد و عروسی می تواند داشته باشد آمادگی روحی و روانی پسر و به خصوص دختر برای ورود به زندگی مشترک است؛ چرا که معمولا دختر ها به دلیل انس به خانواده اگر قرار باشد در فاصله ی کوتاهی به خانه ی بخت بروند ممکن است آمادگی لازم برای مواجهه شدن با شرایط جدید را نداشته باشند و دچار مشکلات روحی و روانی شوند لذا دوران عقد می تواند این آمادگی را ایجاد کند.

شجاعی به افزایش انس و محبت بین زن و شوهر در دوران عقد اشاره می کند و می گوید: دوران عقد فرصت خوبی است تا محبت بین زن و شوهر بیشتر شود و باعث شود تا آنان با اخلاق و روحیات یکدیگر بیشتر آشنا شوند و با یکدیگر انس بگیرند.

شجاعی مشاوره خانواده ضمن اینکه از فواید طولانی شدن زمان بین عقد و عروسی اشاره میکند ،معایب ان را نیز بر میشمارد:

کم نیستند دختران و پسرانی که نتوانستند دوران عقدشان را به آخر برسانند و به دلیل دخالت و فتنه انگیزی های دیگران زندگیشان نابود شده است. اما دختر و پسرها باید مراقب باشند تا ضمن احترام به بزرگترها جلوی دخالت های آنان را نیز بگیرند.

فراز و نشیب ها معمولا تا عروسی و حتی بعد از عروسی وجود دارد و ممکن است خانواده ها به دلیل هیجانات حرف هایی بزنند که ناخواسته باشد و باعث دلخوری و کدورت شود اما طرفین باید گذشت کنند و آینده ی دختر و پسر را در نظر بگیرند. در بهترین خانواده ها هم اختلاف سلیقه وجود دارد لذا با تعقل باید این دوران را سپری کرد.

یکی از مشکلات اساسی در دوران عقد بیان وقایع و اتفاقات گذشته برای طرف مقابل است. باید به گونه ای به بیان دوران گذشته پرداخت که تنها نکات مثبت ذکر شود؛ چه لزومی دارد که اگر اخلاق بدی داشته اید و حال ندارید آن را برای شریک زندگیتان بیان کنید؟و یا اینکه بگویید قبلا کسی را دوست داشته اید؟!؛ مهم الان است که در زمان حال تنها همسرتان را دوست دارید. لذا از دوان عقد می توان به عنوان دوران شناخت، درس گرفتن، کسب تجربه و شیرین کردن زندگی آینده استفاده کرد و از تلخی های آن با شیرینی گذشت.